<p> که منجر به دشمنی این دو با هم شد، مجبور شد لیبل را ترک کند. آخرین کتابی که در تاریخ نگاری محلی کردستان در دوره قاجار نوشته شد، تحفه ناصری میرزا شکرالله سنندجی است. به مرض طاعون در سن 34 سالگی درگذشت و مستوره 13 سال بعد از مرگ شوهرش به سبب اختلال و پریشانی اوضاع کردستان به همراه عمویش، میرزا عبدالله سنندجی «رونق» به سلیمانیه و بابان مهاجرت نمود و یک سال بعد در سال 1264 ق. میرزا علی اکبر از خانواده های معروف سنندج، پسر میرزا عبدالله منشی سنندجی «رونق» و پسر عموی مستوره کردستانی است. مدتی کوتاه بعد از نگارش لب التواریخِ خسرو مصنف، مستوره کردستانی تاریخ اردلان یا تاریخ اکراد را به رشته تحریر کشید که به آن جداگانه خواهیم پرداخت. خسرو بیگ هدف خود از نگارش لب التواریخ را روشن ساختن وضع طوایف بنی اردلان و حاکمان اردلانی عنوان می کند و می نویسد: «چون کتابی مشتمل بر کیفیت احوال آن گروه به رشته تحریر وسبک تسطیر درنیامده و بنا بر آن گزارش آن طایفه در پرده خفا معدوم و حقیقت حالاتشان در کنج اختفا نامعلوم» اقدام به تألیف لب التواریخ کرده است(همان/ص2). </p>

<p> در ابتدا The Chronic 2000 نامگذاری شد تا به این معنی باشد که دنبالهای بر اولین تلاش انفرادی او به نام The Chronic است ، اما در سال 2001 پس از انتشار آلبوم تلفیقی نامرتبط توسط Death Row Records با عنوان Suge Knight Represents: Chronic 2000 در ماه مه 1999 دوباره عنوان شد. اما به قدر مصلحت فرود آید» (مولوی، 1348: 29). وی بر آمادگی روحی شنونده نیز این گونه تأکید می­ورزد ­که نان و نعمت دنیا را بی­اشتهای فرد هم می­شود خورد و خوراند اما حکمت که نعمت الهی است، نعمتی است زنده و «تا اشتها داری و رغبت تمام مینمایی سوی تو می­آید و غذای تو می­شود و چون اشتها و میل نماند او را به زور نتوان خوردن زیرا روی در چادر کشد و روی به تو ننماید» (مولوی، 1348: 118-117). در همین باره در پایان یکی از مجالس خود آن هنگام که سخن را با حمد پروردگار به پایان می­رساند تأکید می­کند که آیت اتمام (آیه­ها یا جمله­هایی که به تکرار در پایان مجالس خوانده می­شد) به معنی پایان کلام او نیست بلکه به معنی پر شدن ظرفیت شنونده است: «اینک الحمد لله رب ­العالمین گفتیم، از آن نیست که نان و نعمت کم شد. او برای اجرای دوم در شب بعد برنامه ریزی شده بود، اما آن را لغو کرد.</p>
<p> پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد. لب التواریخ تاریخ محلی مختصری است که منحصراً رویدادهای سیاسی کردستان با محوریت حاکمان اردلانی را به رشته تحریر کشیده است و اهمیت آن فقط در روایت و گزارش وضع سیاسی کردستان و امرای اردلانی در دوره فتحعلی شاه قاجار است. کتاب دیگری که در دوره فتحعلی شاه قاجار درباره تاریخ کردستان تدوین یافت، تاریخ امراء اردلان بود که توسط محمد ابراهیم بن ملا محمد حسین اردلانی در سال 1225ق. به رشته تحریر کشیده شد(16/ص65). پدرش ابوالحسن بیگ و پدربزرگش، محمد آقا ناظر کردستانی، سالها مصدر مشاغل مهم اداری و دیوانی در دستگاه والیان اردلانی سنندج بودند(5/ص2؛ 18/ص 438 ؛ 24/ص 1394). میرزا عبدالله سنندجی،متخلص به «رونق»، مؤلف تذکره حدیقه امان اللهی و میرزا علی اکبر وقایع نگار کردستانی، مؤلف حدیقه ناصری که هر کدام تتمه و مؤخّره ای بر کتاب مستوره نوشتند، به ترتیب عمو و پسر عموی او به شمار می رفتند. تدوین شده و در حدود 600 صفحه به تاریخ پادشاهان ایران، تاریخ اکراد و والیان کرد و احوال اکراد یزدان پرست پرداخته است.</p>
<p> تاریخ نگاری را صرفاً گزارش اعمال و افعال حکام و پادشاهان نمی داند و تأکید دارد که در تاریخ نگاری باید جایی نیز برای گزارش احوال طبقات و گروههای مختلف جامعه باشد و این وظیفه مورخ است که برای آنان جایگاهی در تاریخ باز کند. در این کتاب، به ایران دوستی کردها و وفاداری آنان به پادشاهان ایران اشاره شده است(همان/صص 183-186). دومین کتاب مربوط به تاریخ نگاری محلی کردستان در کتابخانه کاما، تاریخ کردستان نوشته عبدالقادر بن رستم بابانی است. این کتاب به همراه کتابچه های دیگر که هشت جلد را شامل می شود و به تاریخ و جغرافیای ایالات بزرگ و کوچک ایران مربوط است، در واقع مواد اولیه و داده های کتاب بزرگ والبته ناتمام مرآت البلدان اعتماد السلطنه به شمار می رفت(9 / ص27)1. نوشته شد.خسروبیگ، نویسنده لب التواریخ خود از طایفه حاکم اردلانی و نواده سلیمان خان اردلان والی کردستان به شمار می رفت. شرف نامه یگانه منبع درباره اکراد و طوایف و امرای کرد به شمار می رفت. امیر شرف خان بدلیسی به نگارش نخستین تاریخ محلی کردستان همت گمارد.</p>