<p> از جمله مجسمههایی که با این روش ساخته شدهاست، مجسمه غول پیکر نانا است. جلال آل احمد در بازدیدی که از گالری آپادانا و کارهای ضیاءپور داشت، از وی و دیگر هنرمندان معاصر ایران به خاطر «غربزدگی» ایشان انتقاد کرد و تنها یکی از آثار ضیاءپور را که در آن مسجدی به شکل کوبیستی کشیده شده بود، به خاطر ارتباط حداقلیش با ایران ستود. این تفریح به گونهای است که یک تیوپ بادی بزرگ که برای 4 نفر ظرفیت دارد به وسیله یک تیوپ بادی کشیده میشود و افرادی که روی تیوپ قرار دارند باید خودشان را نگهدارند که در آب سقوط نکنند. معمولاً ثابت هستند و همینکه روی دستگاه بافندگی نصب شوند دیگر به آنها دست نمیزنند و فقط پود رنگی واحدی را به آنها میبافند. ایکات پود بسیار پرکاربرد تر و گرانبها تر است. در قزوین با استفاده از مهرههای بسیار ریزی (که ترکها به آن منجوق میگویند) گیوه دوزی (گیوه کشی) از جمله مراکزی که این صنعت رایج است شهرهای قزوین و تاکستان است. يك ظرف خاتمكاري پر شده از دوات و ليقه در كنار ابزاري كه ذكر شد، هنر و سنت را يكجا به نمايش ميگذارد.</p>

<p> با روش ایکات و ضمن استفاده از مواد اولیهای که به آن اشاره شد، عنوان پارچه که مورد استفادهٔ رولحافی، بقچه، سوزنی و رومیزی دارد، تولید میگردد. زادگاه این هنر به احتمال زیاد در اندونزی بوده ولی در ایران از دیرباز در مناطق مختلفی انجام میگرفتهاست و هماکنون در شهر یزد تعدادی کارگاه به تولید دارایی مشغول هستند. ↑ موسوی، کارگاه چاپ دستی (۱)، ۸۹. دائرةالمعارف هنرهای صنایع دستی و حرف مربوط به آن. با گسترش شهر میناب و کوچک بودن محل برگزاری پنجشنبه بازار، اکنون بازار دیگری با نام پنجشنبه بازار در حاشیه رودخانه میناب و در امتداد بلوار ساحلی تشکیل شده است البته کالاهای این بازار دیگر مثل پنجشنبه بازار قدیم کالاها و صنایع دستی حصیری و سفالی نیست و همه نوع کالایی در این بازار جدید یافت میشود. ۲۵ شهریور ۹۴ در جلسه کمیته تخصصی ثبت میراث فرهنگی ناملموس، «شیوه سنتی برگزاری بازارهای هفتگی: پنجشنبه بازار میناب» به همراه ۱۸ اثر دیگر در «فهرست معرف و در خطر ملی» به ثبت رسید. اگرچه با ورود مدرنیته به ایران و کمرنگ شدن نقش قهوهخانههای سنتی در کشور، نقاشیهای قهوهخانهای نیز کمتر مورد توجه قرار گرفتند، اما ریشههای ملی-مذهبی آنها نسلی از هنرمندان ایرانی را ترغیب کرد تا با پیوند مدرنیسم و سنت، جنبشی را پدید بیاورند که در کلام کریم امامی، سقاخانه نام گرفت. 
<p> رویکرد وی به مدرنیسم، بازگشت به ریشههای کویری خود (کاشان) در فضایی عرفانی به سادهترین شکل ممکن بود. سالهای دهه ۱۳۸۰ به بعد شاهد برآمدن نسلی از هنرمندان جوان ایرانی بود که به دلیل رشد و تحصیل در فضای به نسبت بازتر سیاسی، کارهایی اغلب رها از اندیشه هویتی نسلهای پیش از خود آفریدند که شکلهای جدیدتری از بیان، همچون ویدئو و اجرا و اینستالیشن و عکاسی، را در بر میگرفت؛ موجی هنری که از آن به عنوان «موج نوی هنر ایران» یاد میشود. این فعّالیّتها صنایع دستی نامیده میشدند زیرا بسیاری از آنها در حرفه صنفی تخصّص داشتند. این امر در تضاد با چیزی بود که به عنوان اثرات بیگانه کار صنعتی تلقی میشد. با پیشرفت چشمگیر در صنایع در سالهای بعدی ظروف سفالی و دیگر ادوات به وسیله چرخهای دستی نیز ساخته میشد. حریره به عنوان منطقه تجاری قدیمیان استفاده میشد و خرابه های باقی مانده از آن به خوبی گویای این مهم هستند. در بسیاری از سفالهای ایران باستان تصویر خورشید به صورت مجرد دست مایهٔ صنعتگر جهت تزئین بودهاست بدین ترتیب میتواند تکرار یک نقش مایه خاص از خورشید را در چند حوزهی تمدنی حاکی از روابط تجاری و فرهنگی میان آنها دانست. 
<p> با فزایش حجم و وسعت کار، میزان استفاده از خمیر پاپیه ماشه روی اسکلت هم افزایش مییابد که در این صورت زمان بیشتری برای خشک شدن آن نیاز دارید. هنر محبوب خاتم کاری بر روی یک ظرف شکلات خوری و هنر ترمه روی یک رومیزی زیبا قابل مشاهده است. درب خاتم امامزاده شاهرضا در قمشه (شهرضا) مربوط به زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی. داراییهای تولید شده معمولاً به عرض ۹۰ و طول ۳۰ سانتیمتر است که پس از پایان بافت بسته به مورد مصرف بریده شده و مورد استفاده قرار میگیرد. در ایکات پود، نخهای تار و پود هر دو قبل از چله کشی رنگرزی شده و بعد از عمل چله کشی، بافت انجام میگیرد. به مهارت فوقالعادهای که در هر دو روش باید به کار بسته شود نیاز دارد و گاه تکمیل این بافتهای ظریف پیچیده یک سال یا بیشتر زمان میگیرد. این اشتغالزایی همچنین موضوعات خیرخواهانه را نیز تحت پوشش قرار میدهد.</p>

تلگرام